بی خبری
یک دفعه یک کسی آمد و من را از انبار بیرون آورد . من خیلی ترسیده بودم و نمی دانستم که چه خبر شده که من را در کنار یک کسی که تا حالا ندیده بودم ، داخل یک جای تنگ و تاریک گذاشتند .
- از بقلی سوال کردم ، چه اتفاقی افتاده که ما را از انبار آوردند اینجا ؟
- گفت مثل اینکه انتخابات شده .
- گفتم تو از کجا می دونی ؟
- جواب داد که از گذشته هر چهار سال یک بار می آیند دنبالم .
- گفتم اصلا" این انتخابات به ما چه ربطی دارد ؟
- چیزی نگفت .
به همان شکل چند ماه داخل همان جای تنگ بودیم که آمدند و ما را بین چند نفر که لباس نظامی هم نپوشیده بودند ، پخش کردند . بعد ما را وصل کردند به یک وسیله عجیب و به همراه آن وسیله ما را بردند داخل یک جای شلوغ . نمی توانستم ببینم ولی می شنیدم که همه می گفتند مرگ بر دیکتاتور !
- از بقلی سوال کردم مرگ بر دیکتاتور یعنی چه ؟
- او هم خیلی سرد جواب داد نمی دانم .
همان طور ثابت بودیم که ناگهان من از توی آن وسیله پرتاب شدم به سمت یک آدم سبز پوش . نفهمیدم چه طور ولی خیلی سریع رفتم داخل بدن او . آنجا همه چیز قرمز بود . همه می گفتند « وای ... ، کشتند ... » . بعد از یک مدت کم من را با یک دستگاه از توی بدن آن آدم در آوردند و یک کسی که لباس سفید پوشیده بود گفت : « این تیر لعنتی این جوان را گشت » .
تازه فهمیده بودم اسم من تیره . من که کاری نکرده بودم که به من لعنت می فرستادند ، تقصیر آن چیزی بود که من را پرتاب کرد . البته نمی دانم که کسی آن وسیله را مجبور کرده بود یا نه !!! ؟؟؟
آرمان.م
اسیر
محسن نامجو می خواند ومن هم در تلاشم سنگی را بر خود بکوبم ، تا سرم بشکند و من را به بیمارستان ببرند . شاید دچار تغیری شوم که احساس می کنم نیاز است . سنگی را از حیاط بر می دارم و محکم می کوبم به پشت سرم ، احساس کردم سرم نشکست و سنگ را محکمتر به سرم کوبیدم . هرچه محکمتر می کوبیدم ، کمتر احساس درد می کردم . سعی کردم سرم را به لبه میز بکوبم ، ولی باز دردم نیامد . خسته شدم و از این کار صرفه نظر کردم .
دیگر صدای نامجو نمی امد ، ولی شعرش را می خواندم .
« این کج و راست می روی
این کج و راست می روی
بازچه خورده ای بگو
. . . »
همیشه از خواندن می ترسیدم ولی این بار احساس خوبی داشتم . خنده ام گرفت ، من هم جلویش را نگرفتم . آنقدر خندیدم که اشک از چشمانم جاری شد . بعد یک خنده طولانی یاد چند تا از خاطرات خوبم افتادم . نمی دانم چرا ولی همه چیز زیادی خوب بود .
چشمانم را باز کردم و دیدم روی تخت بیمارستانم . مادرم گفت عزیزم یک ضربه به پشت سرت خورده و باعث خونریزی شد . یادم افتاد که اولین ضربه را به پشت سرم زده بودم . شاید به دلیل همین ضربه بود که بقیه ضربات را حس نمی کردم ؟
شاید هم نه ، از همان ضربه اول بی هوش بودم ؟
آرمان.م